ارتباط بین قلدری سازمانی ادراک شده و فرسودگی شغلی با نقش میانجی آزادی بیان در کارمندان وزارت ورزش و جوانان

چکیده هدف از تحقیق آزمون روابط بین قلدری سازمانی ادراک شده و فرسودگی شغلی با نقش میانجی آزادی بیان در کارمندان وزارت ورزش و جوانان بود. روش تحقیق توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه کارمندان ستادی وزارت ورزش و جوانان به تعداد 800 نفر بودند. 243 نفر به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه های استاندارد فرسودگی شغلی مازلاک (1981)، قلدری سازمانی اسپلاگه و هولت (2001) و آزادی بیان امراللهی و همکاران (1396) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تائید 11 نفر از متخصصان مربوطه رسیده و به منظور تائید روایی سازه آن ها از تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه‌ها با اجرای آزمایشی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و از طریق ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد. از آزمون های کولموگروف اسمیرنف، آزمون تی تک نمونه ای با استفاده از Spss V23 و مدل معادلات ساختاری با استفاده از آموس نسخه 23 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ارتباط مثبت و معنادار بین قلدری سازمانی ادراک شده و فرسودگی شغلی (57/0=r) و ارتباط معکوس و معنادار بین قلدری سازمانی ادراک شده با آزادی بیان (42/0-=r)، و بین آزادی بیان و فرسودگی شغلی (34/0-=r) وجود دارد (01/0=Sig). همچنین نتایج نشان داد که متغیر آزادی بیان در رابطه بین قلدری سازمانی ادراک شده و فرسودگی شغلی، نقش میانجی معناداری دارد. توجه به عوامل به وجود آورنده قلدری سازمانی و آزادی بیان می‌تواند در کاهش فرسودگی شغلی کارمندان وزارت ورزش و جوانان موثر باشد.